To save a life for God.

Have you ever thought, what it must be like, to experience rejection in your live? Many of us deny it, because we don’t want to be seen like that. Experience has taught me, that denying something, also shows a form of rejection in your life. That made me think of the scripture in the bible, where it says; Matthew 7:5:“You hypocrite, first take the plank out of your own eye, and then you will see clearly to remove the speck from your brother's eye.” But that takes me to my next question. Do we really see the pain in others lives, or do we just close our eyes for their pain and needs? Do you really go through trouble to spot the one that always sits apart from the others, or the one that is always laughed at, or the one in tears, or the one that is pushed around, even those ones who are not popular in our eyes? With what kind of eyes are you looking at others? Are you looking away, or are you keeping yourself blind. What kind of an example do you set for those in pain, if you are blind even for your own brokenness. Jesus says in His word, that a blind man can not be lead by another blind man, because both of them will fall into the furrow. You see, Jesus did not only bring His salvation for you, but for everyone. Our task is to save others for Him, to be a shepherd for others. What is a shepherd’s main task? A shepherd takes care of the sheep, and leads them. Are you a shepherd for others? Do you encourage people in God, do you lead people to God, are you an example for God?

Put yourself in such a person’s life for one moment, a person that, in his heart, feels rejection everyday. Feel the pain of the rejection arise in your body... Uncertain you step down the hall, you decide it’s best to walk circles around those who are out to hurt you as usual. Everyday of your live is uncertain, maybe because you feel uncertain about yourself. It feels to you as if people are waiting for you to fall, to stumble, so that they can laugh at you again. You pull your cap over your face, as if you are trying to hide your face, you don’t want them to see the scars of the pain on your face. Nobody must see your pain, that will just lead to another situation when they laugh at you. Suddenly you peep out from under your cap, and your eyes are seeking the crowd to see if there is someone that pays attention to you at that moment. When you discover it’s safe, you quickly wipe the tear in your eye away, that caused a burning sensation in your eye. There is always a tear that pricks and irritates in the corners of your eyes. Sometimes the sword of your rejection thrusts so deeply into your soul, that you just want to scream out loud. Deep in yourself you feel so alone, almost like no one ever cared for you. But that is not important, because you don’t feel important in this world. You feel you just want to scream, just to be heard, maybe someone will hear the slogans of your heart. But always the angry screams in you, are answered with the cold silence that surrounds your world. That silence is like a deadly silence. A deadly silence that fades away into your heart, where you keep on bleeding in your inner self. You feel like you want to do everything in your power just to be heard, just to be seen,  but still the cold silence remains in you, which shoots cold arrows down your spine. You feel you don’t belong in this world, as if you do not fit into this world, you don’t feel at home. Constantly you ask these questions; “God, why  me? God how can you have a purpose with me in this life? 

I am so unimportant, it feels like the world hates me, the world has turned it’s back on me. You want to inhale the last oxygen in your lungs, and scream it out, but your screams seem to disappear into the distance of the cold silence around you.

You feel like your whole world is torn  apart and your life is slowly broken down, piece by piece. You feel like you are breaking, because the world breaks you down, people break you down, and that is killing the joy in your life. The angriness of your pain arises in your body again and you suddenly hit the bathroom door with both your knuckles. The blood flows freely out of your knuckles, but it’s like you don’t care anymore, because you feel thrown away, lonely and totally left behind. You can not face the pain anymore, the pain in you have become so severe and intense that you feel you just want to die.  You can not listen to the coldness anymore, die, you just want to die.  You feel like death is maybe the only outcome for you. You think, maybe you will just grab your shaving knife tonight, and cut your wrists, you just want to give yourself over to that cold death in you. Who will care in anyway, like anyone ever cared about you....?

Maybe you can identify with these emotions? Maybe you know someone that feels like that. Maybe you feel guilty yourself, because you know deep in your heart, that everyday of your life, you pass a person like that. Maybe you even join in laughing at them, or form part of the fun that other people make of them. And then when you proved to the world you are accepted, and “cool” enough, you feel guilty, because you know you share portions in others pain. That reminds me of Jesus’ crucifixion. Were you the one that also screamed; “More pain, more hidings, crucify Him, crucify Him!”

Don’t you realise it, that one that feels the rejection, that experience the bitter loneliness, and the sadness, that you are taking the right away from him to have a full and joyful life in God?  Sad, but it is hard reality. A truth that most people tend to run away from. No, not me. I’d rather join in laughing at them, than to be expelled.  I certainly don’t want to be made fun of, or to be in the spotlight!

Is that love? Is it love toward our fellow men? Are we not busy rejecting Jesus’ most important law, the one that’s about love? Jesus says; “I am giving you a new law, to love each other, like I love you.  How can we attend the Sunday service at church, but during the week we are out to hurt our fellow people. Do you gossip about others behind their backs, are you the one helping to break down other people’s lives, do you lead them to that only solution, that cold death? Do you realise that you are taking the hope and life out of these people? You are part of that terrible lie that spins around in that rejected person’s head, no one loves him, no one seems to care. I get goose bumps at the thought that I may be adding portions in other people’s hurt and pain.

Maybe your next question is; “How can I behave different towards my fellow people? How can I make things right, where I caused so much hurt and pain?” If those questions arises in your heart, while you are reading this, you are ready to save a life for God. What does it mean to save? How do you define the word “save”. Think of the example of a lifesaver. The lifesaver spots the one that struggles to swim, who’s arms are getting too weak to swim, and he is constantly swallowing water and gasping for some oxygen. Then the lifesaver jumps into the sea and swims to Him, he reaches a hand out to him and saves him from drowning. Then the lifesaver has saved another life. Now think of that rejected one. He feels like he is drowning, he feels like his arms are getting too weak to swim towards life, his legs feel paralysed, but if someone reached a hand of love out to him, he finds the joy and gladness in his life again. Just by your hand of love, he found God’s love for him, and then with new joy in his heart finds the life that God destined for him.

God’s love and joy and full life in Him, is not only for you, but also for the one who lost God someway along the road, the one that cut himself deeply with the scars of rejection in his life. God proves His unconditional love for us daily, but He also expect that we share His love with others. The biggest curse for you is, how can you love God, but you don’t have the same love for your fellow people. You can lead those rejected ones to God, you can teach them about God’s love. God’s love is free, you don’t have to do anything to deserve it. As He shares His love freely with us, so we should distribute His love freely to our fellow people.

     

You see, you are only able to understand God’s love, if you are ready to share that love with others. If you don’t have that kind of love in your heart, then maybe there is some unsolved hurt in your heart, that you need to bring in front of God, in order to receive healing for it. Everyone of us experienced some form of rejection and pain in our lives. Some of us are even deeply scarred by our pain and rejection, so badly that we became blind for His love for us.

Those friends of yours that gossip about others, that laugh at others, that rejects others, do you really think they are true friends for you. Do you think that they will be the one’s that will help and support you with love and understanding when you are in trouble or in need? Why don’t you make the choice of choosing friends that build you up in God, that leads you to God. I will tell you, what causes you to hold back on that thought. It is because you are also afraid of rejection in your life. Do you see the irony in this, it’s like an evil circle.

Let me show you, what God’s task is for us. In 1 Timothy1:5: “The goal of this command is love, which comes from a pure heart and a good conscience and a sincere faith.” Clearly God’s task for us is to rouse love with a pure heart, to plant His love in others, to show His love to others. God’s voice is echoing over the whole world; “Save those who are lost, save those who are sad, save those who are oppressed and rejected. Maybe it is time to remove the blindness in our hearts, to open our eyes toward others, specifically those who are rejected and in pain.

Put yourself again in that rejected person’s shoes. Feel his hurt, feel his pain... You see him sitting aside from everybody as usual, his cap pulled far over his head, almost as if he is hiding under the cap to protect himself. You make the decision in your heart to take action; “God, I am going to give him Your love.” You walk in his direction and kneel down beside him, softly you put your hand on his shoulders. He jumps up in a flash, because he didn’t expect your hand on his shoulder. He wants to run, but when he notices you are smiling at him, he feels touched in his heart. He keeps staring at you. Suddenly you reach out your hand to him, a hand full of love and passion for him.  You see the expression of astonishment on his face, you notice the questions in his red eyes full of tears. Then you answer those questions with the following words: “You are a child of God, you belong to Him. God loves you. God loves me, and therefore I love you.”  The tears start to roll down his cheeks again, but this time it’s tears of healing, tears of freedom, tears of joy, tears of; “I found my place in the world, in God’s love for me.”

At that moment you feel the warmth in your body, you look up at the blue sky to His light, then you know. “Now I understand God, now I understand Your love for me and others, for everyone.” In your ears you can hear the sounds of heaven rejoicing when they sing in honour of God; “Another life has been saved for Him.”

By: Marieke Zeevaart

Wees lief vir mekaar, soos God vir julle is.

Obadja 1:13: “die dag toe die ramp hom getref het nie, jy moes jou nie ook verlekker  het in sy ongeluk nie.”

Ek is seker hierdie verse spreek elkeen van ons aan. Hoeveel keer het ons nie al gevoel, ons wil daai een wat ons seer maak, of daai een wat so lelik is, of daai mense wat jou sommer afbreek in stede van opbou nie, ons wil hulle iets aandoen. "Kan sy nie maar net bietjie voel hoe ek voel nie, as sy my so seermaak met haar woorde of optrede nie".

Jy besef eintlik nie as jy so praat, dat dit gaan oor jou gevoelens, jou seerkry. Ja maar ek, ek, ek …. Hoor jy waaroor dit hier gaan. Jy is gefokus op jouself, want dit gaan oor jou. Ja maar ek het so seer gekry in my lewe, ek het nie nodig om na haar lelike woorde te luister nie.

Ondervinding het my geleer  dat mense wat ander so afkraak en afbreek met hul woorde, is eintlik die mense wat glad nie goed voel oor hulle self nie. Deur ander af te kraak en te verneder, wys hulle eintlik hulle eie pyn uit. Deur jou af te kraak, laat hulle beter voel oor hulle self, omdat dit jou in die kollig plaas, en nie hulle nie.

Sy sal liewer iemand beskinder en afkraak as wat hulle raaksien wat in haar seer hart aangaan. Dikwels is dit ook mense wat baie verwerping ervaar het in hul lewe. “Ek is verwerp, nou sal ek jou seermaak.” Sien jy hier die “snowball” proses raak. Is dit nie presies wat jy wil doen nie. Sy maak my seer, so nou gaan ek haar seer maak. En die feit is die slagoffer wat af gekraak word, is dikwels die persoon wat onskuldig is. Sy word dan skielik verwyt vir jou seerkry en jou stukkende hart.

Kom ons gaan sit weer by Jesus se voete, en leer by Hom ons leermeester. Dink vir ’n oomblik na oor hoe Jesus met mense om gegaan het, selfs die mense wat Hom verag en gehaat en bespot en uitgelag het. Jesus sê in Johannes 13: 34-35: “Ek gee julle ’n nuwe gebod: julle moet mekaar liefhê. Soos ek julle liefhet,  moet  julle mekaar ook liefhê. As julle mekaar liefhet, sal almal weet dat julle dissipels van My is.”

Jesus se sterkste wapen is die liefde. Met Sy nimmereindigende liefde oorwin Hy die kruis, oorwin Hy die wêreld en oorwin Hy die mense en heel belangrikste oorwin Hy ook vir jou. Kyk terug na die kruis gebeure, sien jouself, jy staan by Sy kruisdood. Jy sien die pyn op sy gesig, jy sien die bloed wat vloei, jy sien Sy liggaam in twee geskeur aan hierdie growwe kruishout. Dan verander die toneel, Hy kyk na jou. Watter boodskap lees jy op Sy geskende en bebloede gesig?  Lees jy indrukke van haat, kwaad of wrok op Sy gesig?

Nee, Hy kyk met soveel deernis, tederheid en liefde terug na jou. Dis amper asof Hy Sy hand uitsteek na jou en jou wil optel in Sy arms. Om jou hoor jy die geruis van oordonderende stemme en bloedbelope gesigte, wat met soveel haat en woede hul emosies teenoor Jesus uitskel. Jy draai jou gesig terug na hierdie liefdevolle man, wat onskuldig daar hang, vasgespyker teen die growwe en ruwe stuk hout, wat splinters in Sy rug maak.

  

Dan hoor jy skielik die woorde, wat soos ’n mes deur jou hart steek op daardie stadium. Lukas 23:34: “Toe sê Jesus vir hulle: Vader, vergeef hulle, want hulle weet nie wat hulle doen nie.”  Op daardie oomblik bons die ritme van jou hart in jou keel, en jy voel die knop in jou keel, jy voel die droogheid op jou lippe, en die naar en hol kol op jou maag. Dis asof jy ’n klein deeltjie van Sy pyn ervaar, maar ook Sy liefde. Jou oë brand in hul oogkaste, en jy kan die trane nie meer keer nie, dit vloei onophoudelik oor jou gesig. Dis asof iets in jou oopgeskeur het. Flitse van jou lewe jaag soos ’n stoomtrein deur jou brein. Jy sien hoe jy ander seer gemaak het, hoe jy ander geklap het, hoe jy ander verskree het uit al jou pyn en frustrasie.

 Skielik voel jy baie moeg, en dit voel vir jou of jy die wêreld se laste op jou skouers dra, jy voel jou knieë in mekaar sak onder jou. Dan laat sak jy jou kop in skaamte en val mismoedig voor Hom neer op die kruis. Jy voel hoe jou hart oopskeur, en jy huil onbedaarlik. Jou longe brand in jou en tussendeur jou snikke gee jy jouself oor aan Sy liefde. Jy stort jou lewe uit voor Hom en jy vra vergifnis vir al jou swakhede.

Jy kyk weer op na hierdie liefdevolle man, en jy sien steeds die uitdrukking van liefde en passie en omgee vir jou in Hom. Die kyk in Sy oë droog die trane op in jou en jy sien hoe Sy gesig straal van liefde vir jou. Daar verskyn ’n sagte glimlag op Sy verwronge gesig, maar vir jou is dit die mooiste glimlag wat jy ooit gesien het. ’n Glimlag wat die verwoede storm in jou stilmaak, die barste en krake in jou kom genees,  en jy voel ’n verligting van lewende waters deur jou spoel.

Dan raak alles pikdonker, en jy kyk verskrik om, maar word gou weer terug geroep na die werklikheid van Sy liefde, wanneer jy hoor hoe Hy die laaste asem uitblaas en met soveel liefde uitroep: “Dit is volbring” (Johannes 19:30). Dis dan wanneer die snikke weer in jou oopbars, want toe besef jy, Hy het ook vir jou gesterf, vir jou swakhede, jy wat so geslaan was in jou lewe, jy wat so mishandel was, jy wat so alleen was, jy wat so gemolesteer was, jy wat soveel verwerping ervaar het, jy wat geen gevoel van liefde en sekuriteit gehad het nie.

En op daardie oomblik in die stikdonkerte, gaan Sy lig vir jou op. Sy lig van liefde wat Hy na die wêreld gebring het en wat alle duisternisse in jou en in die wêreld verdryf het. 1 Johannes 1:5: “God is lig, en daar is geen duisternis in Hom nie.” Jy sien steeds Sy gesig van liefde in jou  hart, en skielik besef jy wat liefde is en nie net liefde nie, maar onvoorwaardelike liefde.

Dan roep jy dit uit in ’n gebeds kreet, “Here vergewe my vir al die kere wat ek soveel keer mense seergemaak het met my woorde, dade of reaksies. Here vergewe my vir my swakhede, want Here ek is maar een van die stukkende mense ook hier op aarde, met wie U met soveel liefde kom verlos het,  en kom bevry het met U kruisiging. Here, ek verstaan nou wat liefde is. Here leer my om elke dag in U liefde te groei, maar ook my liefde vir ander. Here maak my lewe vol met U liefde. O Jesus , my liefdevolle Heer, ek het U so lief.

Dan sien jy die groot hart wat sigbaar is in die wolke wat deurbreek na die duisternis, en jy straal van blydskap en vreugde, want jy weet Hy het jou lewe kom vol maak met Sy liefde. Jy voel die wind teen jou gesig saggies waai en dis asof jy Sy stem in jou oor saggies hoor fluister: “My geliefde kind, ek is so lief vir jou, ontvang my liefdes geskenk vandag, van nou af en vir ewig.”

Deur: Marieke Zeevaart

True wealth

Esther 1:4: “And he showed the riches of his glorious kingdom and the honor of his excellent majesty many days, a hundred and eighty days. “

This was during the time of king Ahasveros of the Persian kingdom. He ruled 127 provinces, spanning from India up to Ethiopia.  The strong city of his throne was Susan. The king decided, in the third year of his reign, to have a banquet for all his highly placed officials and officers. For a period of 180 days, during this banquet, he displayed the beauty and lustre and magnitude of his riches and kingdom to all. Following this a great festival was held that lasted for seven days.

Although this story may be regarded as less significant, it is in fact of great significance to those of us who dearly love and honour God. It warns us against what may happen when our possessions and riches become all important to us. How we are transformed to a point where nothing else matters to us. We become trapped in a spiral where we just desire more and more, eventually arriving at a place where we are prepared to do anything to get even more. We lose sight of all the true riches in our lives like our children, our marriage and our relationship with God. We need to ponder the question, “what gives us, as children of God true happiness?” Which principals are important to God, and which are important to man?  God requires us to honour Him with all we have, and this includes all our possessions too.

Do we always strive to have more? Do we have the tendency and desire to improve all the time, always a bigger house, always a more luxurious car? Even the drive within yourself and your heart to earn more and more money, to have a higher position, to be more important,  is in fact against the principles of God’s Kingdom. These things are important to man and is part and parcel of the sinful world we live in.

This might not make sense but when you really think about it, you never gain happiness from your possessions, no matter how much you have. God knew that our lives would be destroyed by these wants. That is why it forms part of the Ten Commandments. Exodus 20:17:  “You shall not covet your neighbor's house. You shall not covet your neighbor's wife, nor his man servant, nor his maid servant, nor his ox, nor his donkey, nor anything that is your neighbor's.” God knows the heart and mind and knows that these things lead to man’s destruction.  He warns that when you are not satisfied with what you have, you will end up wanting for someone else’s passions of even their spouse. Do you see where your desires will lead you?

Let’s have a look at Jesus’ actions when, after 40 days in the desert, Satan tempted Him. Keep in mind what condition Jesus was finding Himself in after 40 days under the blazing sun. He was tired, hungry and thirsty after being without food or water for 40 days. If you think about it, He would have appreciated a silver platter of food.  No, He remained obedient to God and did not give in to temptation. I want to focus on one specific temptation relating to the subject we are discussing.

Matthew 4:8-10: ” Again, the Devil took Him up into a very high mountain and showed Him all the kingdoms of the world and their glory."

And he said to Him, All these things I will give You, if You will fall down and worship me.

Then Jesus said to him, Go, Satan! For it is written, "You shall worship the Lord your God, and Him only you shall serve."

Jesus did not want to be rich, to be king or to own all the kingdoms in the world. He chose to be true to God and to serve, honor and love Him. God knows, in His heart that all these things bring only unhappiness. He also says in His Word; Mat 6:33:  “But seek first the kingdom of God and His righteousness; and all these things shall be added to you.”  We all know that Solomon was one of the richest kings ever. No king after him ever owned so much.  Very early in the history of Solomon God appeared to him and asked what he desired. 

Let’s look at His answer in scripture.

1 Kings 3: 9:  “And give to Your servant an understanding heart, to judge Your people, to discern between good and bad. For who is able to judge this, Your great people?.” Solomon requested wisdom as king, not riches, but an understanding heart was more important to him. As a result of his being humble and only asking for wisdom God granted him all the other things he did not ask for as well.

1Kings 3:11:  “And God said to him, Because you have asked this thing, and have not asked for yourself long life, and have not asked riches for yourself, nor have asked the life of your enemies, but have asked for yourself understanding to judge justly.”

1Kings 3:12: “ behold, I have done according to your words. I have given you a wise and an understanding heart, so that there was none like you before you, and after you none shall arise like you.”

1Kings 3:13: “And I also have given you that which you have not asked, both riches and honor, so that there shall not be any among the kings like you all your days.”

1Kings 3:14:  “And if you will walk in My ways, to keep My statutes and My commandments, as your father David walked, then I will lengthen your days.“

In 1 Timothy 6:9 God also warns us; “But they who will be rich fall into temptation and a snare, and into many foolish and hurtful lusts which plunge men into destruction and perdition.”

”This chasing after money and riches in actual fact leads us into temptation and damnation. Eventually nothing will satisfy us. When we start falling into this trap we should remind ourselves of 1 Timothy 6:10:  “For the love of money is a root of all evils, of which some having lusted after, they were seduced from the faith and pierced themselves through with many sorrows.”  Yes, it may seem harsh, but it is reality.

So how do we train ourselves not to chase after these false riches, but after the true wealth in God?  God provided an answer in the form of: 

1Timothy 6:6-8: “But godliness with contentment is great gain. For we brought nothing into the world, and it is clear that we can carry nothing out.

But having food and clothing, we will be content.”

Being content with what you have is God’s answer. So how do you do that? How do you quench these constant desires that burn in your heart? It is only possible through God. He is the only one that can reveal to you that He is everything. He is the one you should be longing for. In Him you should get your fill when the hunger creeps up on you in the desert. He is the one who will fill you with a fountain of living water. He is the one who can heal you. He is the one that truly loves you. He is the one who can open your eyes to the worldly wants and lusts that are trying to devour you. He can give you insight and wisdom, to enable you to recognise and fight against these desires. Do you realize how desperately you need Him?  Maybe it is time that you, once again go down on your knees before your Creator, Father and Lord, to declare your dependence on Him.

Try making a list, comparing things of the world giving you happiness to things of God giving you happiness. Ponder over it; were you really happy when you had lots of money, even more than you needed? When you had a high ranking job, taking up so much of your time that you longed for some spare time to be in the arms of your wife, or to run around the garden with your children? Chasing after a ball with them shouting and laughing at your heels?

If you go and study your list you will surely find the scale leaning toward God, and the earthly pleasures on the other side, actually becoming insignificant. God says in His Word in 1 Corinthians 1:4-5:  “I thank my God always on your behalf for the grace of God given you in Jesus Christ, that in everything you are enriched by Him, in all speech and in all knowledge”.  If you have a hunger to grow in faith and the knowledge of God’s Word every day, you already possess an important part of His Kingdom. Then you have found true wealth in Him.

By: Marieke Zeevaart

Die sluier van skaamte, is vrese.

Kom ons gaan staan vandag voor die spieël, van ons eie spieëlbeeld. Hoe voel jy as jy na jouself kyk in die spieël? Voel jy selfbewus? Soek jy na al die voorkoms foute? Veroordeel jy jouself? Is jy hard op jouself? Wil jy liewers nie kyk nie?

Ek wil julle aandag vestig op die woordjie: “selfbewus.” Wat beteken dit om “selfbewus” te wees? Kom ons breek die woordjie in twee dele op, self en bewus. Die woordjie “self”, is ingestel en gerig op jouself. “Self” gaan oor jou, en oor alles van jou en wie jy is. “Self”, dring deur tot jou diepste wese. Die woordjie “bewus” verwys na jou gewete, en jou gewete is waarheidskennis oor jou, wat sentreer in jou gedagtes, vanuit jou hart. Jou bewustheid of bewuswording van jouself, lei tot ‘n diepe ondersoek van jouself, en dit lei tot jou gevoelens. Hoe “voel” ek oor myself? Nog meer, wat dink ek van myself? Weereens vorm jou gedagtes en gevoelens, die sentrale punt waar rondom jy draai.

Neem ‘n oomblik, en teken ‘n prentjie van jouself, in jou kop. Die prentjie wat jy geteken het, kan jou oë oopmaak vir jouself, en hoe jy jouself sien, met verrassende gevolge. Hoe lyk jou prentjie? Lyk jy oorgewig, of is jy rietskraal? Lyk jy vol plooie? Lyk jy groot, of lyk jy klein? Het jy al jou swak eienskappe by geteken, of het jy juis dit verbloem met jou kuns talent? Het jy ‘n “colgate” glimlag, of is jou glimlag slegs ‘n enkele streep? Staan jy plat op die grond met jou voete, of sweef jy op jou tone in die lug?

Baie van hierdie dinge wat ek nou genoem het, het jy seker nog nooit besef nie? Sommige dinge prikkel jou lag spiere, maar ander laat jou voel jy wil daardie papier vat, en dit in ‘n duisend stukkies opskeur, dit weggooi en daarvan vergeet...,want miskien voel jy vergete in die wêreld, en voel jy skaam vir jouself...

Hoe voel iemand wat skaam is vir homself? Weer wil ek jou hart prik met die woordjie “selfbewus”. Skaamte gaan ook gepaard met woorde soos; miskenning, identiteitsloos, minderwaardigheid,  swak selfbeeld, verwerping en vrese.

Kom ons ontbloot “skaamte” nog meer. Hoe tree iemand op wat skaam voel oor homself? Hy onttrek hom van almal, hy gaan sit eenkant in ‘n hoek, en hy verberg homself liewer. Hoe voel ‘n persoon wat skaam voel? Hy voel miskien verneder, hy voel dalk ‘n bespotting, hy voel verwerp of verstoot. Waarom sal ‘n persoon wat skaam voel oor homself, hom heeltemaal onttrek? Die diepere antwoord hierin, lê in die persoon se eie hart op gesluit. Die persoon trek homself terug en onttrek hom, juis omdat hy skaam is vir homself. Waarom sal hy dan skaam wees vir homself? En nou prik ons die speld reg in die middel van so persoon se wese. Die skaam persoon is bang! Waarom word ‘n skaam persoon dan bang, of wat is sy vrese dan? Juis onttrek die persoon homself, want die situasie oor homself het iets geprik in hom, wat hy nie wil wys nie, en wat hy liewers wil verberg. En uit vrese van ontbloting van homself, ontrek die persoon hom dan. Waarom maak ontbloting van onsself, ons so bang!

Trek jou bybel nader en blaai weer terug na Genesis toe. Genesis 2:25 sê: “ Hulle twee, die mens en sy vrou was kaal, maar hulle was nie skaam nie.” Dis interesant, want voor die sondeval in die wêreld gekom het, was alles baie goed en uniek, en die heel belangrikste is, dat daar nie “skaamte” was nie. Nou is jou volgende vraag vir my: “Waarom was die mens dan nie skaam om naak te wees, voor die sondeval nie?” Die antwoorde hierin lê in God se unieke skepping en Sy skeppingswerke op gesluit.

Eerstens die mens se oë het nog nie oop gegaan vir sondes nie, en die mens het geen begrip en kennis van die sondes, en naaktheid gehad nie.  Die mens het dit nie nodig geag om hulself te bedek, of dat hul dit nodig gehad het om iets of dinge weg te steek nie. Alles was oop en bloot, rein, mooi en heilig na God se ewebeeld. Dit was die manier hoe God hul geskep het, en dit was vir hul mooi, net soos wat hulle vir God mooi is. Ook het hulle na mekaar gekyk, deur die oë van God se volmaakte skepping.

Kom ons laat val die swart sluier van die sondeval oor die wêreld. Wat beteken dit dan, om na die sondeval skaam te wees? Na die sondeval voel ons in ons skaamte vir onsself ontbloot, ons voel onwaardig, ons voel innerlik naak, ons voel onbekwaam, en ons voel onbevoegd. Ons voel ook nie goed oor onsself nie, en ons voel minderwaardig in alles. Een woordjie staan vir my uit hier, en dit is “minderwaardigheid”. Skaamte vir jouself, is minderwaardigheid in jouself. Kom ons doen die letterlike som hierin. Skaamte is gelyk aan minderwaardigheid. Nog ‘n diepere betekenis vir skaamte, is dat skaamte vir jouself ‘n sondige minderwaardigheids gevoel is. Hoekom sê ek, sondige minderwaardigheid? Laat ons bietjie dieper delf in die wortels of oorsake van minderwaardigheid.

Minderwaardigheid is gesetel in verwerping, molestasie, emosionele mishandeling, fisiese mishandeling, verkragtings, aanrandings, geweld, leuens en so voorts. Kan jy sien hoe die vrese van minderwaardigheid en skaamte in jou setel, as gevolg van sondes of sondige gebrokenheid. Een van die grootste sondes in skaamte vir jouself, is verwerping. Verwerping plant skaamte vrese in jou.

Hoe tree ons op, as ons skaamte vrese in onsself ons oorval. Ons wil ons bedek, ons wil wegkruip, ons wil onsself wegsteek, ons trek ons self terug van mense, ons wil onsself verbloem, ons gooi onsself toe onder werk, ons onttrek ons van die samelewing van mense. Kan jy sien hoe die vrese van skaamte, jou sondige gedrag ook bepaal?

Nou wil ek die oë van jou hart, nog groter oopmaak vir jouself. Jou skaamte vrese steel ook by jou. Hoe so...? Deurdat jy te bang is om uiting te gee aan jou unieke talente en gawes wat God in jou geplant het. Dit lei ook daartoe, dat jy nie jou volle potensiaal in God kan uitleef nie. Jy kan ook nie in jou unieke identiteit na God toe groei nie, want jou gedrag word bepaal deur die skaamte vrese in jou.

Kom ons bring God se lig weer, oor hierdie sluier van skaamte. Waarom is dit sonde vir God, om minderwaardig of skaam te voel oor jouself? Eerstens, moet jy onthou, dat God het jou baie goed en mooi geskep, Hy sê dit self in Sy woord. Genesis 1:31: “Toe het God gekyk na alles wat Hy gemaak het, en dit was baie goed.” God het ons uniek na Sy beeld en gelykenis geskep. Ons het geen tekortkominge in God. Alles wat God skep, is mooi, uniek en heilig, want ons God is uniek en heilig bo alle dinge, wesens en skepsels. God is die Skepper van alle dinge, en nog meer God is in beheer van Sy skepping. God is ook jou Skepper, en God is ook in beheer van jou.

As ons minderwaardig en skaam voel oor onsself, bevraagteken ons God se skepping in ons. Ons bevraagteken ook God se skeppingswerke in ons. In ons skaamte ag ons, onsself nie waardig nie, en daarom ag ons, onsself ook nie waardig in God nie. Elkeen van ons is na God se beeld geskape, en as ons, onsself nie waardig ag nie, verwerp ons die beeld wat God in ons geskape het. Genesis 1:26: “Toe het God gesê: “Kom ons maak die mens as ons verteenwoordiger, ons beeld, sodat hy kan heers oor die vis in die see, die voëls in die lug, die mak diere, die wilde diere en al die diere wat op die aarde kruip.”” Ons is na God se beeld geskape, en as ons minderwaardig of skaam voel oor onsself is dit sonde, omdat ons God se beeld en skepping in ons skaad.

Waar lê die hoop in God agter die sluier van ons skaamte. Ons moet deur God se woord in kennis, geloof en vertroue groei na God toe, dat God die sluier van van ons skaamte en vrese sal verwyder. Ons sal nie meer bang wees vir mense, as ons in vertroue na God toe groei, want ons sal weet wie Hy is vanuit Sy woord. Ons sal nie meer bang en skaam voel om identiteitsloos te voel nie, want ons het ‘n unieke identiteit in God. Ons sal nie meer vrese en skaamte van minderwaardigheid in ons hê nie, want ons is waardig in God, omdat ons Sy skeppingswerke is. Ons vrese van skaamte sal vervang word, met ons liefde vir God. Ons sal nie meer bang en onbekwaam voel in onsself nie, want ons groei deur God se woord daagliks, in ons unieke talente en gawes na God. Ons sal nie meer skaamte van onbevoegdheid hê nie, want deur God se woord ontdek en ontwikkel ons, in ons volle potensiaal vir God. Ons sal nie meer naak en leeg voel in die wêreld nie, want deur God se woord groei ons in reinheid en heiligheid na God.

En wanneer ons in al hierdie dinge na God toe gegroei het, word ons sluier van skaamte en sondige vrese, vervang met ‘n wit deurglansde, rein, bruids sluier in Hom.

Deur: Marieke Zeevaart

Vrese lei tot sondes

Almal van ons ken die woordjie “vrese”. En ek is seker almal van ons is bekend daarmee. Ons almal was een of ander tyd in ons lewens, in ‘n situasie waar ons bang en bevrees geraak het. Hoe voel ons, as ons met daardie vrese in kontak kom? Ek wil hê jy moet weer daardie berg klim van vrese in jou lewe, sodat wanneer jy die hoogtes uit klim, deur die lees van hierdie artikel, dat jy as jy die top bereik van die berg, rus en vrede by God kan vind.

Maar kom ons begin by die begin. Die eerste keer waar ons in die bybel lees van vrese, is na die sondeval van Adam en Eva, in die tuin van Eden. Genesis 3:10: “Ek het U hoor wandel in die tuin, en ek het bang geword, want ek is kaal. Toe het ek weggekruip.”  Waarom het die mens bang geword, nadat hul van die boom van kennis van goed en kwaad se vrugte geëet het? Ons moet onthou dat Adam en Eva ongehoorsaam was aan God deur van die vrugte te eet. God se bevel was dat hul nie van die boom se vrugte mag eet nie. Deur Adam en Eva se ongehoorsaamheid aan God, het die sondes in die wêreld gekom. So waar het die wêreld se oë oop gegaan vir sondes? In die paradys na die sondeval. En hoe het Adam en Eva gevoel nadat hul gesondig het? Hul was bang en het gaan wegkruip. Toe die sondes en dood begin heers het in die wêreld, het vrese en bangheid ook in die wêreld gekom? Die vrese gaan dus saam met sondes gepaard. Kom vrese van God af? Nee, want God het self gesê na die voltooiïng van Sy Skepping, dat alles baie goed was. Daar was nie donkertes, duisternisse en vrese nie. En hoe weet ons nog, dat vrese nie van God af kom nie, want Adam en Eva was nie bang en skaam om “naak” te wees nie.

Ek is seker dat jou oë nou ook oop gegaan het, in die verstaan van waar ons vrese vandaan kom. Ons sondes is dus gesetel in vrese, maar ook die blootstelling aan sondes lei tot verdere vrese en sondes in ons, in hierdie gebroke wêreld. Omdat die sonde en dood in die wêreld begin heers het, as gevolg van die sondeval, word ons lewens nou ook oorheers deur vrese.

En hoe voel ons, as ons bevrees of bang voel? Ons voel benoud, ons hartklop versnel, ons liggame krimp in-een, ons gesigte verbleek, ons tonge word droog en plak teen ons verhemelte vas, ons keel trek op ‘n knop en ons sukkel om te sluk, ons voel asof ons versmoor, ons liggame ruk en bewe, ons knieë word lam en ons kan nie beweeg nie. Die vrese stoot ons stres vlakke so op, dat ons liggame dit nie kan beheer nie, dan maak dit ons siek... Dis asof alles in jou, tot ‘n dooie stilstand kom. Maar kom ons klim die berg nog ‘n bietjie hoër uit. Nou voel jy vas gevang, alleen, onder jou roep die donker duisternisse van jou gebroke lewe jou, en jy ruik die bloed vergieting en dood van die aarde.

Ons vrese ontlont gevoelens in ons. En ons gevoelens kom vanuit ons harte. Ons gevoelens bepaal hoe ons dink, hoe ons praat, en hoe ons optree. Onthou, ons gevoelens word oorheers en beheer, deur ons diepste vrese.

Om jou vrese te verstaan, moet ons dieper in jou hart gaan delf. Waar kom jy vandaan in hierdie gebroke wêreld? Wie is jy? Watter gebroke omstandighede in hierdie sondige wêreld, het jou as mens gevorm vir wie jy vandag is. Het jy al ooit stil gestaan by alles wat jou bang maak? Is jy bewus van jou diepste vrese in jou hart? ‘n Duistere feit is, dat daar soveel dinge in hierdie gebroke wêreld is, wat ons bang maak. As gevolg van ons natuurlike sondige menswees, het ons almal vrese. Neem bietjie tyd, en dink bietjie mooi oor wat maak jou bang? Natuurlik onthou jy dinge soos donkertes, hoogtes, siektes, vuur, doolhowe, oorlog, armoede, misdaad en moord. Maar het jy al daaraan gedink, dat dinge soos verwerping, molestasie, fisiese mishandeling en emosionele mishandeling ook vrese in jou inplant? Kom ons trek die vergroot glas van begrip oor hierdie dinge.

Kom ons gaan kyk eers na verwerping. Watse vrese ervaar iemand wat die pyn van verwerping ervaar het? Miskenning, ontkenning, identiteitsloos, verlore, skaam, swak selfbeeld, lompheid, vergeetagtigheid, verstrooidheid, bang vir mense, bang vir verdere verwerping, onsekerheid en alleenheid. Na watse sondige reaksies sal al hierdie vrese die verwerpte persoon heen lei? Veroordeling van mense, wantroue van mense, gebrek aan naaste liefde, gebrek aan liefde vir haarself, selfsugtigheid, ander verwerp, onwaardigheid, haarself blameer, of selfs selfmoord gedagtes. Kan jy duidelik sien hoe die vrese van die verwerpte persoon haar lei tot verskillende sondes?

Kom ons kyk na iemand wat fisies mishandel is. Ons moet onthou dat ‘n persoon wat fisies mishandel is, is hardhandig hanteer, onnodig pakslae gegee, geslaan met enige iets wat mens in die hande kan kry, geslaan dat iets breek of blou kneuswonde agter gelaat het, of selfs hospitalisasie as gevolg van al die beserings daarin. Wat is dan so persoon se sondige reaksies, in sy vrese van fisiese mishandeling? So persoon is vol woede in homself, hy word gou kwaad, hy het geen selfbeheersing, hy vloek, skel en skreeu op ander, hy skop en slaan ander, hy breek ander, hy is rebels, opstandig en bakleierig. Word die dowwe prentjie van ons vrese, vir jou nog duideliker?

En wat van iemand wat emosionele mishandeling ervaar het in sy lewe? Dis belangrik om te weet, dat ‘n persoon wat emosionele mishandeling ervaar het, is konstant afgekraak, verneder, sleg gesê, vertrap met woorde, geskel of op geskreeu, en met harde woorde toegesnou. Wat is dan so persoon se sondige reaksies daarop? So persoon wil ontplof in woede en uitbarstings, so persoon se woorde vloek, skel en skreeu op ander, so persoon onttrek hom van ander mense, want hy is bang om seer gemaak te word. So persoon word rebels, opstandig, humeurig, en so persoon sukkel met selfbeheersing. Al hierdie dinge lei tot oortreding van God se grootste gebod, naamlik gebrek aan liefde, en veral gebrek aan naaste liefde. Sien jy nou die prentjie agter ons vrese raak?

So maak die gebroke en sondige wêreld, ons slawe van ons eie pyn en seer, maar ook  slagoffers van mekaar se pyn en seer. Ons diepste vrese vorm ons hele mens wese, en later bestuur ons vrese ons lewens. Nou sal jy vir my vra, maar hoe bestuur ons vrese ons? Ons vrese bepaal ons gedrag, ons woorde, ons denke, en ons optredes in alles? Ons vrese maak ons letterlik siek, omdat dit ons unieke menswese van binne af opvreet. Ons diepste vrese bepaal ook ons “stres” vlakke. Hoe dieper ons vrese in ons ingesetel is, hoe hoër ons “stres” vlakke. Ons vrese ry ook soos onstuimige branders op ons emosionele gevoelens, omdat ons emosies oorheers word deur ons vrese. En as ons nie uit ons vrese groei na God nie, gaan ons altyd ‘n slaaf wees van ons vrese, deurdat ons presies doen wat ons diepste vrese vir ons sê wat om te doen.

Dink maar aan osse wat aan ‘n juk gekoppel is met hul bekke. As die jukstang links getrek word, swaai die osse links. As die jukstang regs getrek word, swaai die osse regs. Die jukstang bepaal presies wat die osse volgende gaan doen. Net so is dit ook by iemand wat ‘n slaaf van sy eie vrese geword het. Die voorbeeld van die osse in ‘n jukstang, is ‘n voorbeeld van hoe jy beheer kan word deur jou vrese.Waar lê die hoop dan in al hierdie situasies en vrese? Het ons al Jesus se eie woorde hierin vergeet? Matteus 11:28-29: “Kom na My toe, almal wat uit geput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee. Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed. My juk is sag en My las is lig.” Ons moet ook die konteks van hierdie teks verstaan. Jesus Christus het dit gesê omdat die Fariseërs swaar jukke op die mense gelê het, as gevolg van hul hoë wettiese eise en voorskrifte. God sê self in Sy woord, dat ons nie aan die eise van Sy wette kan voldoen nie, omdat ons sondige mense van nature is. Juis daarom het God se genade vir die mens, deur Sy seun Jesus Christus gekom, omdat deur Jesus Christus se volmaakte offer aan die kruis, is daar volledig vir al ons sondes en gebrokenheid betaal. En as jy in geloof in Jesus Christus se verlossing na God toe groei, dan groei jy na God se genade toe, en dan sterf jy die sondige menswees in Hom af.

Jesus Christus het die swaar juk van die hele wêreld se sonde skuld op Hom geneem. Hy het gely, Hy is gekruisig en Sy bloed is vergiet vir ons. Met Sy opstanding uit die dode het Hy in oorwinning oor die dood, sondes, wêreld en mensdom op gestaan. Dit is waarom Sy juk sag is, en sy las lig.

Jy hoef nie meer vrese te hê nie, want God maak jou deur Jesus Christus vry van alle vrese. God vervang jou vrese met ‘n volmaakte liefde in Hom. 1 Johannes 4:18: “Waar liefde is, is daar geen vrees nie, maar volmaakte liefde verdryf vrees, want vrees verwag straf, en wie nog vrees, het nie volmaakte liefde nie.” Ons hoef ook nie bang te wees vir mense nie, want elke mens is ook ‘n unieke skepsel van God, en elke mens is net so gebroke en sondig soos jy. Vir die boosheid en satanisme van die wêreld, hoef jy ook nie bang te wees nie, want Jesus Christus het hulle saam met Hom in Sy triomftog en oorwinning, as gevangenes weggevoer. Kolossense 2:14: “Hy het die skuldbewys met sy eise teen ons tot niet gemaak. Deur dit aan die kruis te spyker, het Hy dit vir goed weggeneem. Hy het elke mag en gesag ontwapen en hulle in die openbaar vertoon, deur hulle as gevangenes in die triomftog van Christus mee te voer.”

Wanneer word ons bang, en vol vrese? Wanneer ons God nie ken vanuit ‘n lewendige verhouding met Hom nie. As ons nie groei in kennis, insig en toepassing van God se Woord nie. As ons nie in eenheid deur God se Heilige Gees na Hom toe bly groei nie. As God nie ons enigste begeerte in ons harte is nie. As ons nie ons sondige menswees in God afsterf nie. As ons nie groei in verlossing en vryheid na God toe nie. As ons nie groei in God se Beeld en gelykenis nie. As ons nie groei in ‘n ware en opregte geloof na God toe nie. En wanneer ons in al hierdie dinge nie bly groei na God toe nie, dan verval ons in vrese, en is ons slawe van ‘n gebroke en sondige wêreld.

Waarna soek ons werklik in ons bangheid en vrese? Ons soek na identiteit, ons soek na beskerming, ons soek na sekuriteit, ons soek na liefde, en ons soek na vrede. Hoe voel ons werklik in ons vrese? Eintlik voel ons God’s verlate, want ons voel totaal en al alleen, ons voel of die dood oor ons heers, en ons voel asof die duisternisse van die gebroke wêreld ons insluk. Het ons al vergeet dat Jesus Christus het God’s verlate aan ‘n kruis gehang totaal en al oorgelewer aan die duisternisse van die wêreld, sodat ek en jy nooit  God’s verlate sal wees nie.

Waarheen dan met al ons vrese? Ons vrese verander in vrede in God, as ons in liefde na God begin groei. Wanneer jou vrese jou weer oorval, onthou dan die woorde in Psalm 91:1-2: “Hy wat by die Allerhoogste skuiling vind, en die beskerming van die Almagtige geniet, hy sê vir die Here: “U is my toevlug en my veilige vesting, my God op wie ek vertrou.”” Jy sal slegs met vertroue in God, dit vir God kan sê, as jy Hom opreg lief het, en as jy Hom opreg dien, en veral as jy in oorgawe deur Sy Heilige Gees en Woord, na Hom toe groei daagliks.

God sê self ook in Psalm 91:14: “Omdat hy My lief het, sal Ek hom red, sê die Here. Omdat hy My ken, sal Ek hom beskerm.” ‘n Ware liefde vir God en jou naaste lei jou uit al jou vrese. Wees ook lief vir jouself, soos wat jy vir God lief het, dan sal jy ook vreugde en vrede vind in wie jy vir God is, en nie meer onwaardig voel in jouself nie. Nou sal jy vir my vra; “Hoe kan ek lief hê, as ek nooit lief gehad is nie?” Jy kan lief hê, want God het jou eerste lief gehad, en omdat Hy jou lief het, kan jy vir ander lief wees en ook jouself sien, soos Hy jou sien.

Kyk op na boontoe, en sien die top van die berg, kyk na die arend wat daar bo rond swewe, en sprei jou vlerke soos die arend na God se lig toe. Moenie meer bang wees nie, want God dra jou oral waar jy gaan. Sy trou beskerm jou van alle kante, en Sy liefde omsluit jou, en maak jou heel van binne en rein vir Hom. Laat Sy liefde en genade jou lei uit jou bangheid, vrese en sondes van ‘n gebroke wêreld. Laat Sy liefde jou herstel in eenheid met Hom.

Kom in oorgawe na God toe, laat die berge van vrese in jou lewe, ‘n plek word van skuiling en beskutting by God. Moenie meer wegvlug van die berge van vrese in jou gebroke lewe nie, maar begin deur God se woord, daagliks die berge van vrese in jou lewe uit te klim. Laat God se woord jou lei na die hoogste piek, en top punt van die berg, na Sy Sions berg, waar daar nie vrese is nie, net vreugde, lewe en vrede in Hom.

Deur: Marieke Zeevaart